王紹蘭云:「本篇「天以時(shí)為權(quán),地以財(cái)為權(quán),人以力為權(quán),君以令為權(quán)」,先言四權(quán),下云「失天之權(quán)則人地之權(quán)亡」,止言三權(quán)。故桓公曰:「吾欲行三權(quán)之?dāng)?shù)?!构茏釉唬骸复巳龣?quán)之失也?!够腹唬骸甘厝龣?quán)之?dāng)?shù)奈何?」管子曰:「策豐則三權(quán)皆在君?!谷龣?quán)凡兩見,三權(quán)數(shù)凡三見,則篇名「山」字,疑當(dāng)作「三」。因與上篇《山國(guó)軌》,下篇《山至數(shù)》相廁致訛耳。」張佩綸云:「權(quán)者管子輕重之法。本篇「天以時(shí)為權(quán),地以財(cái)為權(quán),人以力為權(quán),君以令為權(quán)」。下云:「吾欲行三權(quán)之?dāng)?shù)?!顾破?dāng)作「三權(quán)數(shù)」?!乖陌福河嘘P(guān)財(cái)用者則以「山」名之,乃漢人之特殊習(xí)俗,說已詳《山國(guó)軌篇》。篇中一開頭即言「湯以莊山之金鑄幣,禹以歷山之金鑄幣」,又曰「梁山之陽(yáng)綪